يا على، شب بر سر قبرم بمان
هل اتى! بر کوثرت ياسين بخوان

گفت و گفت و ديدگان بر هم گذاشت
هل اتى را غرق در ماتم گذاشت

چاره ساز عالمى بيچاره شد
کوثر و دخَان، ز قران پاره شد

ياس گلگون على چون جان سپرد
نى که زهرا، بل على افتاد و مرد

شاپرکهاييم و خاکستر شديم
واى مردم، واى، بى مادر شديم

جاى سيلى تا ابد بر روى ماست
تا قيامت ميخ در پهلوى ماست

ردَ خون سينه ات بر جاده است
خاک چادر، مُهر هر سجاده است

آه مادر، کودکانت خسته اند
چشم بر دست کبودت بسته اند

اى که "عجَِل " گفتى و مرگت رسيد
عجَِلى گو تا فرج آيد پديد

خزان زود هنگام و کبود شدن یاس بوستان پیامبر ، تسلیت باد .

سهمش از این دنیا مگر چه بود؟

قرار دل و گیرایی دستانت، که در شکستگی ها، پهلوی او بود. که همان ها را هم برای خاطر غریبش،زیاد می دیدند.

عادت به روضه کرده دلم روضه خوان کجاست

صاحب عزای فاطمه، آن بی نشان کجاست

قربان اشک روز و شب چشم خسته ات

مولا فدای مادر پهلو شکســــته ات

التماس دعا